Αναδημοσίευση άρθρου του Γιώργου Βενετσάνου από την εβδομαδιαία εφημερίδα "τα Επίκαιρα", Σάββατο 12 Ιανουαρίου 2013, φύλλο 403
Είχα την τύχη να επισκεφτώ και να μιλήσω με κατοίκους του δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης οι οποίοι κατάφεραν με την βοήθεια και του δήμου να πάρουν στα χέρια τους ένα κομμάτι γης, μέσα στο αχανές πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και να δημιουργήσουν το πείραμα του αυτοδιαχειριζόμενου αγρού. Είναι μια εξαιρετική πρωτοβουλία που βοήθα όσους συμμετέχουν στην παράγωγη ποιοτικών αγροτικών προϊόντων καθώς ένα μέρος αποδίδεται στους αγρότες πόλης, ενώ ένα άλλο αποδίδεται στα πλαίσια της αλληλεγγύης των πολιτών σε άτομα, οικογένειες και φορείς, που έχουν ανάγκη τα βασικά όπως συσσίτιο του δήμου, σε ΚΑΠΗ, ή παιδικούς σταθμούς.
Είχα την τύχη να επισκεφτώ και να μιλήσω με κατοίκους του δήμου Ελληνικού – Αργυρούπολης οι οποίοι κατάφεραν με την βοήθεια και του δήμου να πάρουν στα χέρια τους ένα κομμάτι γης, μέσα στο αχανές πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού και να δημιουργήσουν το πείραμα του αυτοδιαχειριζόμενου αγρού. Είναι μια εξαιρετική πρωτοβουλία που βοήθα όσους συμμετέχουν στην παράγωγη ποιοτικών αγροτικών προϊόντων καθώς ένα μέρος αποδίδεται στους αγρότες πόλης, ενώ ένα άλλο αποδίδεται στα πλαίσια της αλληλεγγύης των πολιτών σε άτομα, οικογένειες και φορείς, που έχουν ανάγκη τα βασικά όπως συσσίτιο του δήμου, σε ΚΑΠΗ, ή παιδικούς σταθμούς.
Ο αγρός βρίσκεται σε έναν χώρο της πρώην αμερικανικής βάσης. Στην πύλη του περιφραγμένου από κάγκελα χώρου υπάρχει η φράση «Ο άνθρωπος και η φύση πάνω από τα κέρδη». Αυτό είναι το σύνθημα των «Αγροτών» που δεν είναι αγρότες, αλλά άνθρωποι διαφορετικών επαγγελμάτων και ηλικιών εκεί θα βρούμε: αρχιτέκτονες, υπάλληλους δημοσίους και ιδιωτικούς, συνταξιούχους, νοικοκυρές κ.α. Δεν είναι ούτε ειδικοί, ούτε αγρότες, είναι στην κυριολεξία άτομα της διπλανής μας πόρτας, έχουν όμως μέσα τους το μεράκι της ανθρωπιάς και της προσφοράς, ενώ καθοδηγούμενοι από εθελοντές γεωπόνους, κατάφεραν αυτό που αν το έλεγες πριν μερικά χρόνια μονό ως παραμύθι μπορούσε να ακουστή, μέσα στον ιστό της πόλης να παράγουν με μεγάλη επιτυχία διάφορα εποχιακά αγροτικά προϊόντα με ποικιλίες σπόρων αποκλειστικά ελληνικές και όλα αυτά μέσα σε έναν χώρο περίπου μισού στρέμματος. Ό,τι κάνουν είναι βιολογικό, χωρίς φυτοφάρμακα. Καλλιεργούν χρησιμοποιώντας ξεχασμένες πρακτικές περασμένων ετών, πρακτικές των γιαγιάδων μας, που όμως δεν στέλνουν δηλητήριο σε αυτά που έρχονται στο τραπέζι μας.
Η ομάδα πρωτοβουλίας Για έναν Αυτοδιαχειριζόμενο Αγρό στο Ελληνικό κάνει θαύματα. Ένα τέτοιο θαύμα είναι ο αγρός του ελληνικού. Τώρα μάλιστα που η χώρα ταλανίζεται από την κρίση μας δείχνει το δρόμο της αγάπης προς τη φύση και της ανθρωπιάς που προηγείται του οποίου κέρδους, και σε αυτό τον δρόμο όπως είδα μπαίνουν και παιδιά και όπως μου είπε η γεωπόνος που ήταν παρούσα μαζί με μια ακόμη νεαρή τεχνολόγο γεωπόνο «αυτό είναι πράγμα θετικό όχι μόνο για τα ιδία, αλλά και για το μέλλον αυτού του τόπου, από την λογική της άρπα κόλλα, στην λογική της ήπιας ανάπτυξης με τρόπους βιολογικούς, για να σταματήσουν κάποια στιγμή τα δηλητήρια να μπαίνουν στα σπίτια μας, αυτός είναι και ο λόγος που θέλουμε μια πιο ήπια επιλογή αξιοποίησης του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, αυτήν της δημιουργίας «μητροπολιτικού πάρκου υψηλού πρασίνου».
Εμείς όμως στην Νέα Σμύρνη τι κάνουμε; Ως συνήθως παραμένουμε ουραγοί σε τέτοιες πρωτοβουλίες που μπορούν να ανακουφίσουν μεγάλο τμήμα της πόλης μας, και όπου αυτό συμβαίνει γίνεται με τα χίλια ζόρια, καθόμαστε λοιπόν με σταυρωμένα χέρια και περιμένουμε να βρέξει μάννα, δυστυχώς οι εποχές αυτές παρήρθαν χωρίς επιστροφή. Για να είμαι όμως ειλικρινής ακούστηκε κάτι από την πλευρά της δημοτικής παράταξης του κου Πάντου, αλλά έτερον ουδέν. Εδώ απαιτείται εύρεση χώρου η οποία πιστεύω ότι υπάρχει (μέχρι στιγμής τουλάχιστον είναι αναξιοποίητη, αρκεί βεβαία να είναι κατάλληλη για καλλιέργεια), καθώς και η βούληση του δήμου να βοηθήσει, τώρα αν το θεωρεί αυτό ότι είναι βάρος ας μην το κάνη, αλλά ας ξεκινήσει ενεργά η παράταξη που το πρότεινε (αν και καλό θα ήταν να ακολουθούσουν και άλλες παρατάξεις αυτή την πρόταση) και να είναι σίγουρη ότι εθελοντές θα βρεθούν. Καιρός να πάρουμε την τύχη στα χέρια μας.
Η ομάδα πρωτοβουλίας Για έναν Αυτοδιαχειριζόμενο Αγρό στο Ελληνικό μας δείχνει έναν καινούργιο δρόμο, θα τον χαρακτήριζα δρόμο αντίστασης, δρόμο εναντία στις συνθήκες καταπίεσης και εξαθλίωσης που μας οδηγούν τα μνημόνια τους, δρόμο συναδέλφωσης και όχι ανθρωποφαγίας. Αντί να βγάζουμε τα μάτια μεταξύ μας, ας ενωθούμε να κάνουμε θαύματα, ας πάμε κόντρα στα σχέδιά τους, ο καθένας με τον τρόπο του, αλλά όλοι μαζί με την επίγνωση του τι πάνε να μας κάνουν και με ποιον τρόπο. Συλλογικά, αγωνιστικά, ενωτικά μπορούμε να κάνουμε τα πάντα, έχουμε την δύναμη, είμαστε η πλειοψηφία, είμαστε Ο ΛΑΟΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου